Bir şeyler yön değiştiriyor; suyun akışı mı desem, rüzgârın esişi mi?
Dengeme destek ol, sendeliyorum.
Oysa nemli bir Ege akşamında, anasonu fazla kaçırmaktan ve yumuşakça olmalıydı devrilişim. Kollarına, hatta omzuna, kalbinin kıyısına... Uzat ellerini uluorta serilmeyeyim. Hem utanırım, hem insanlar güler, düşene gülerler.
Aklına denk gelmeyeceksem ve kalbinin kıyısına, ellerini uzat, düşmeyeyim.
Dengem bozuluyor...
Ve içimdeki yüzyıllık anıt çöktü birden. O derin sızı, kalp ağrısı, dindi... Allah var, istemezdim sönüp gitmesini.
O benim yüzyıllık yalnızlığım, kederim, acım. Ben o yaramı sözcüklerle sardıydım. Geçti gitti, kurudu sesinde.
Hiçbir şey eskisi gibi değil.
Olmayacak bu böyle, dengem bozuluyor. Ve şekli değişiyor çoğu şeyin. Sesin ses olmaktan çıktı çoktan.
Sesin bir eylül rüzgârı, öyle tatlı, öyle beklenen, özlenen...
Uzat ellerini, tarih boyunca düşmemiş bir kale gibi yaslayayım sırtımı.
Ve kolların bir bağ bozumu festivali gibi coşkuyla sarsın yıllanmış yalnızlığımı.
Ümit Kardaş
Gerçekdışının karşısındaki güç: Sevgi
Fahri Arslan
Sürekli iyi olmama hali
Hakan Tahmaz
İmamoğlu'nun stratejisi ve fotoğraftaki yansıması
Yadi Dost
Ölümcül denemeler
Atilla Aytemur
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu davası
Gülçin Demirci
Tiyatro, zamlar ve kokoreç
Bahtiyar Çakmak
Futbolun cellatları
Dursun Özden
Lanetli Kibele
Sinan Genim
Moskof Taşı
Leyla Tavşanoğlu
Putin'in Ortodoks Kalkanı hesabı
