İnsan olmak

Bir kuş gördüm kanadı kırık; içim acıdı, dedim 'yazık'... Bir daha uçamayacağını bilen, çaresiz bir kuş gördüm, yüreği yanık.

Ne dertler var şu dünyada, merhem olmak istesek de olamayacağımız.

Ne korkular var bu âlemde, silmek istesek de silemeyeceğimiz.

Ne hüzünler var anlatamayacağımız; ne acılar var, saklamakta zorlandığımız.

Dünün yarını şekillendirdiği şu evrende, bir tek bu an var elimizde.

Zaman geriye saramayacağımız bir hediye... En iyisi, sahip çıkmak kendimize.

Bir çocuk gördüm elinde şekeri, yüzünde tatlı bir tebessümü ile... İçim ısındı, dedim 'ne mutlu', dünyanın tasasından uzak. Umutlu bir çocuk gördüm, yüzü parlak.

Öylesi de var böylesi de... Marifet, hangisine odaklanacağımızı bilmekte.

Eksilerde artıları aramak, artıları çoğaltmaya çalışmak;

Üşüyünce yürekler, umuda sımsıkı sarılmak.

Yeniden doğmak her gece, yeniden mayalanmak;

Her şey kararmaya başladığında, aydınlığın fotoğrafında güç bulmak.

İşte böyle bir şey insan olmak... İnsanca yaşamak.

Yorum ve paylaşımlarınız için bana demetcedusunceler@gmail.com mail adresinden ulaşabilirsiniz.

• 4 yıllık aradan sonra Orhan Pamuk'tan yeni roman: 'Veba Geceleri'

• Merve Yazar'dan: Alttakilerin telaşı, üsttekilerin bunalımı

• Müziğe adanmış bir ömür: Hüner Coşkuner

• Ufuk Akbal'dan: Sıradışı bir öğretmen: Sartre

• Edebiyatın önde gelen isimlerinden Demir Özlü hayatını kaybetti